بررسی آزمایشگاهی ریزنشت حد فاصل گلاس آینومر و سیلانت رزینی در ترمیم ‏های باندشونده محافظه‏ کارانه (CAR)

مقدمه: در ترمیم‏‏های باندشونده محافظه‏کارانه (CAR) به منظور آزادسازی فلوراید از گلاس آینومر استفاده می‏گردد، هدف از مطالعه حاضر تعیین آزمایشگاهی ریزنشت حدفاصل گلاس آینومر (GI) و سیلانت رزینی (F.S) در ترمیم‏‏های باندشونده محافظه‏کارانه (CAR) می‏باشد. مواد و روش‏ها: در این مطالعه آزمایشگاهی یک حفره به طول 5 میلیمتر، عرض 3 میلیمتر و به عمق یک میلیمتر در سطح باکال 21 دندان پرمولر سالم انسان ایجاد شد و با گلاس آینومر پر و کیور گردید. سپس شیار دیگری به همان طول، ولی به عرض و عمق نیم میلیمتر در تماس با آن ایجاد گردید فیشورسیلانت در داخل آن قرار داده شد. همچنین در سطح لینگوال دندان‏ها حفره‏ای به طول 5، عرض3 میلیمتر و عمق 1 میلیمتر ایجاد گردید و با کامپوزیت Flow پر شد. سپس شیار دیگری در کنار آن ایجاد گردید و در آن فیشورسیلانت قرار داده شد. سپس دندان‏ها هزار بار در دستگاه ترموسایکل قرار داده شدند (دمای بین 5 درجه تا 55 درجه) و برای تست نفوذ رنگ به مدت 24 ساعت در محلول فوشین غوطه‏ور شدند. میزان نفوذ رنگ حدفاصل گلاس آینومر-سیلانت، گلاس آینومر-دندان، سیلانت-دندان، کامپوزیت-سیلانت و کامپوزیت-دندان پس از برش در بعد باکولینگوآلی به کمک استریومیکروسکوپ مورد بررسی قرار گرفت و نتایج بر اساس آزمون فرید‏من و ویل کاکسون تفسیر گردید. یافته‏ها: میزان ریزنشت بین گلاس-دندان به طور معنی داری بیشتر از گلاس-سیلانت بود، همچنین ریزنشت بین گلاس-سیلانت بیش از ریزنشت حدفاصل کامپوزیت-دندان و کامپوزیت-سیلانت بود، همچنین ریزنشت سیلانت-دندان از بقیه کمتر بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می‏رسد در ترمیم‏های محافظه کارانه با توجه به میزان ریزنشت حدفاصل گلاس و سیلانت بهتر است از کامپوزیت بجای گلاس آینومر استفاده گردد.